เอ่ยปากสั่งตามความเคยชิน อยากจะอิ่มโดยไม่ต้องคิด
ธรรมดาเกินไปสักหน่อย ก็ไม่แปลกอะไรสักนิด
คิดมากวุ่นวาย ยุ่งยาก อยู่ใย
ตักใส่ปากให้ท้องมันอิ่ม กินเพื่ออยู่มันก็แค่นี้
ดูเมนูก็แล้วยังไง เราก็สั่งอย่างเดิมอยู่ดี
เช็คบิล เก็บตังค์ เสียเงิน ไม่เท่าไร มันดีจะตาย
คนธรรมดา อยู่แบบเดินดิน ทำไมของกิน ต้องหรูต้อง Hi
แค่ผัดกะเพรา พิเศษไข่ดาว ก็ดีเท่าไร จะยากทำไม
ความสุขเล็กๆ แค่อิ่มน้อยๆ อร่อยข้างทาง ไม่รบกวนใคร
แค่ผัดกะเพรา พิเศษไข่ดาว ก็จบเรื่องราว อิ่มแล้วก็เดิน ก็ต่อสู้ไป
ราชการ หรือขายแรงงาน พยาบาล หนุ่มสาวoffice
เป็นคุณครู กระเป๋ารถเมล์ จะเป็นใครก็หนึ่งชีวิต
ยากจน มั่งมี ขอเพียง แค่คิดดี ไม่คดโกงใคร
คนธรรมดา อยู่แบบเดินดิน ทำไมของกิน ต้องหรูต้อง Hi
แค่ผัดกะเพรา พิเศษไข่ดาว ก็ดีเท่าไร จะยากทำไม
ความสุขเล็กๆ แค่อิ่มน้อยๆ อร่อยข้างทาง ไม่รบกวนใคร
แค่ผัดกะเพรา พิเศษไข่ดาว ก็จบเรื่องราว อิ่มแล้วก็เดิน ก็ต่อสู้ไป
คนธรรมดา อยู่แบบเดินดิน ทำไมของกิน ต้องหรูต้อง Hi
แค่ผัดกะเพรา พิเศษไข่ดาว ก็ดีเท่าไร จะยากทำไม
ความสุขเล็กๆ แค่อิ่มน้อยๆ อร่อยข้างทาง ไม่รบกวนใคร
แค่ผัดกะเพรา พิเศษไข่ดาว ก็จบเรื่องราว อิ่มแล้วก็เดิน ก็ต่อสู้ไป | 
