สุดท้าย น้องเป็นเพียง
แค่ทางผ่าน ของพี่ชาย
สุดท้าย หมดความหมาย
ได้แค่ยืน แนมเบิ่งอ้าย
สุดท้าย น้องแค่กลาย เป็นสายลม
น้องต้องกลาย เป็นสายลม
สุดท้าย น้องต้องจม
กับความเศร้า แนมเบิ่งเขา อยู่กับอ้าย
ชีวิตน้อง เหมิดความหมาย
เมื่อพี่ชาย บ่เลือกน้อง
จำต้อง ถอยออกมา กินน้ำตา อยู่ผู้เดียว
กินน้ำตา อยู่ผู้เดียว
แล้วอ้ายกับน้อง ที่เคยสัญญา
ว่าฮักกันมา สิบ่จืดจาง
วันนี้อ้ายเดินแยกทาง
มีเขาเคียงข้าง ที่บ่แม่นน้อง
เฮาสองสัญญา สิฮักต่อกัน
วันนี้อ้ายพลัน มาด่วนจากลา
ลืมแล้วสัญญา ที่ให้กับน้อง
ลืมแล้วสัญญา ว่าบ่ทิ้งกัน
ใจอ้ายดำ ยิ่งกว่าก้อนขี้ถ่านไฟ
เฮ็ดน้องฮ้องไห้ เห็นใจไหง่ อ้ายบ่สั่งลา
จบกันแล้วเด้อ อย่าพบเจอ กับคนหลายใจ
ให้อ้ายถิ่มน้องไว้ กลางนาไฮ แถมหมู่กา
กลางนา แกมหมู่ไก่
ถิ่มน้องไว้ กลางนาไฮ แกมหมู่กา
|